'Yılın tiyatro oyunu' ödülü Bornova Belediyesi Şehir Tiyatrosu'na...

Bornova Belediyesi Şehir Tiyatrosu (BBŞT) “Kafes” oyunuyla ödülleri topladı. Ege Tiyatrolar Birliği 4. Özdemir Nutku Tiyatro Ödülleri’nden “Yılın Oyunu” ödülünü alan Kafes oyunu, Tilbe Taşlı’ya “Yılın Kadın Oyuncusu”, Hakan Onat’a da “Yılın Yardımcı Erkek Oyuncusu” ödüllerini getirdi. Kafes, 18. Direklerarası Ege Bölgesi Tiyatroları Seyirci Ödülleri “İzmir Prodüksiyon Ödülü”nü de BBŞT’ye kazandırdı. Yönetmenliğini Onur Erdoğan’ın yaptığı oyunun başarısı tiyatro dünyasında büyük yankı yarattı.

18. Direklerarası Ege Bölgesi Tiyatroları Seyirci Ödülleri Ayvalık’ta düzenlenen törenle sahiplerine verildi. Türk Tiyatrosunun en büyük ustaları arasında kabul edilen ve 8 Kasım 2019’da aramızdan ayrılan, Prof. Dr. Özdemir Nutku adına verilen “Ege Tiyatrolar Birliği 4. Özdemir Nutku Tiyatro Ödülleri” ise Tarihi Havagazı Fabrikası’nda düzenlenen törende tiyatroculara verildi.

BBŞT adına ödülleri alan BBŞT Genel Sanat Yönetmeni Yardımcısı Hakan Taner Yıldırım, Bornova Belediye Başkanı Dr. Mustafa İduğ’un BBŞT’den desteğini hiç esirgemediğini belirterek, “Dünya’da tiyatro 2500 yıldır yapılıyor. Biz var olduğumuz sürece ışık hep önümüzde olacak. Bu ödüle bizi layık gören tüm jüri üyelerine teşekkür ediyoruz” diye konuştu.

Bornova Belediye Başkanı Dr. Mustafa İduğ da sanatı desteklemeyi en önemli görevleri arasında saydıklarını belirterek, “BBŞT Bornovamızın gururu. Artık sadece Bornova’nın değil İzmir'in ve ülkemizin de çok önemli bir değeri. Bu nedenle BBŞT’nin daha büyük başarılara imza atması için elimizden gelen desteği vermeye devam edeceğiz. Bu başarılarda emeği olan herkese tüm Bornovalılar adına teşekkür ediyorum” dedi.

1960’ların İtalya’sı

Mario Fratti’nin yazdığı ve Onur Erdoğan’ın yönettiği “Kafes” oyunu Bornova Belediyesi Şehir Tiyatrosu tarafından 10 Mart 2023 tarihinde Uğur Mumcu KSM Sevda Şener Sahnesi’nde sahnelenmeye başladı. BBŞT tarafından 2023-2024 sezonunda da sahnelenmeye devam edecek olan Kafes oyununun konusu şöyle: “1960’lar İtalya’sında bir işçi ailesinin evi. Toplumun genel geçer değer yargılarından ve Katolik bir ülkede yaşanan baskılardan payını alan bu evin içinde, diğer evlerden farklı olan bir şey var: Çehov hayranı Cristiano’nun kendini tüm yalanlardan, acımasızlıklardan ve her şeyden izole etmek için yaptırdığı bir kafes. Peki ya aile bireylerinin içinde yaşadıkları ve hatta birbirlerini içinde yaşattıkları görünmeyen kafesleri? Görünür ya da görünmez bu kafeslerden çıkış mümkün olabilir mi?