Yoğun kar ve soğuk havanın etkisindeki İstanbul’da sokaklarda çalışarak vatandaşın yaşam ve ekmek mücadelesi daha da çetin bir hale geldi. Günübirlik kazanç sağlayan işçiler bir gün çalışmazlarsa ertesi günü aç geçirme endişesi taşıyor.
Mevsimlik tarım işçiliği yapamadığı aylarda kağıt toplamak zorunda kaldığını belirten üç çocuk babası Hakan Taşçı, “Vatandaş aç değil diyorlar. Nasıl aç değil, hele bir sokağa çıkın, milletin halini görün” dedi.
BİR KİLO ŞEKER ALAMIYORUM
İstanbul’da kağıt toplayıcılığı yapan Hakan Taşçı, Şanlıurfalı, evli ve üç çocuk babası… Mevsimlik tarım işçiliği yapamadığı aylarda kağıt toplamak zorunda kalan ev ailesinden kilometrelerce uzakta ekmek kavgası veren Taşçı, şunları söyledi:
– Ben üç çocuk babasıyım ama yılda bir ay çocuklarımın yüzünü görebiliyorum. Buradan sezonluk tarım işçisi olarak Kayseri’ye gidiyorum. Gitmek zorundayım. Gitmezsem çocuklarım aç, ailem aç. Başka bir iş imkanı yok.
– Bodrum katta 10 kişi aynı yerde kalıyoruz. Kağıtların üstünde yatıyoruz. Bu işten günlük kazancım 70-80 TL, onun da 20 lirası kumanyamıza gidiyor. Bu parayla elektrik faturasını mı ödeyeceğim, su faturasını mı ödeyeceğim, kirayı mı? Evime ne göndereceğim. Çocuğuma ne göndereceğim?
– Ben şimdiye kadar AK Parti dışında kimseye oy vermedim. AK Parti bana bugüne kadar bir şey yapmadı. Ben de bir Türk vatandaşıyım. “Türkiye’de ekonomik kriz yok” diyor. Ben bir kilo şeker alamıyorum ya. Sabahtan çıkmışım, yüküm 20 kilo, kilosu 50 kuruş. Ne yapar 10 lira. 10 lira için değer mi ya? Kar altındayım, şu an donuyorum. Ayaktan saçımın teline kadar ıslağım. Bir gün çalışmazsam diğer gün ekmek yok. “Vatandaş aç değil” diyorlar. Nasıl aç değil, hele bir sokağa çıkın, milletin halini görün. Adamlar koltuğunda oturuyor, hiçbir şey onların umurlarında değil. Yoksulluk sorun olmaktan çıkmadı. Öyle bir şey yok. Bizde herkes şu an aç.
SABAH GELDİĞİMDE KİLİTLER DONMUŞTU
– Levent’te sokakta simit satarak geçimini sağlamaya çalışan 58 yaşındaki Kadir Yağcı ise herhangi bir güvencesinin olmadığını belirterek, şunları anlattı: Sabah saat 05.00’te kalkıp tezgahı açmaya geliyorum. Sigorta yok, yol yok, herhangi bir güvencem yok. 100 tane simit aldım 70 tanesi duruyor. Pandemiden önce kazandığımız yetiyordu ama pandemiden sonra yetmiyor.
– Devlet bize destek falan vermedi. Kazandığım para günü birlik yetiyor. Bir gün çalışmazsam sıkıntı. Cumartesi-pazar çalışmıyoruz, pazartesi aç geliyoruz. Bizim işlerimiz gerçekten zor. Sıkıntılı. Cebimde 15 lira parayla geldim, eve bir şey bırakamadım. Ayaklarım sırılsıklam. Sabah geldim kilitler donmuştu. Aşağıdan sıcak su getirdim, öyle açtım. Yaşamak da zor para kazanmak da zor.
Sayfa başına git